โรคชนิดนี้ที่พบบ่อยๆ ได้แก่ กลากและเกลื้อน ซึ่งเกิดจากเชื้อราชนิดผิวเผิน ซึ่งหมายถึงพวกเชื้อราที่ไม่ลุลามลึกลงไปกว่าผิวหนัง และส่วนใหญ่มักจะไม่ไปรบกวนอวัยวะภายในแต่อย่างใด เชื้อราชนิดผิวเผินที่ทำให้เกิดโรคผิวหนัง ที่พบบ่อยได้แก่ ไพทีโรสปอรุม (pityrosporum) ไตรโคฟีทอน และไมโครสปอรุม ซึ่งทำให้เป็นโรคที่รู้จักกัน คือ เกลื้อน กลาก และง่ามนิ้วเปื่อย เป็นโรคที่เกิดจากเชื้อราได้หลายชนิดด้วยกัน และลักษณะที่ขึ้นก็แตกต่างกัน แล้วแต่ตำแหน่งของผิวหนัง เช่น ที่ศีรษะ บริเวณลำตัว ขาหนีบ ก้น เล็บ รูปลักษณะมักจะไม่เหมือนกันทีเดียว ชนิดของเชื้อรา เช่น ไมโครสปอรุม และไตรโคฟีทอน ที่พบบ่อยมากกว่าชนิดอื่นในบ้านเราคือ ไทรโคฟีทอน รูบรัม (T.rubrum)
กลากที่ขึ้นบนผิวหนังเรียบเกลี้ยง อาจมีลักษณะตั้งแต่เป็นเม็ดตุ่มพองน้ำ ไปจนถึงเป็นเอ็กซีมาที่มีสะเก็ดหรือเป็นก้อนนูนขรุขระ ที่เป็นลักษณะธรรมดาที่สุดคือเป็นวง โดยมีเม็ดตุ่มเล็กๆ สีแดงเกิดขึ้นก่อนเม็ดตุ่มนี้จะขยายใหญ่ออกจนเป็นวง ผิวหนังส่วนที่อยู่ตรงกลางวงจะแลดูเหมือนปกติ แต่ที่ขอบนั้นจะนูนสูงแดง หรือมีเม็ดตุ่มและเม็ดตุ่มพองน้ำเล็กๆ อย่างชัดเจน วงผื่นนี้มักจะขึ้นอยู่วงเดียวหรือสองสามวง วงที่อยู่ติดๆ กันอาจลามเข้ามารวมกันกลายเป็นปื้นใหญ่ๆ ได้ หรือกลายเป็นวงเล็กๆ อยู่ภายในวงใหญ่อีกทีหนึ่ง
อาการที่เกิดขึ้น คือ คันบ้างไม่มากนัก และอาจติดต่อไปยังผู้อื่นได้บ้าง
นอกจากลักษณะธรรมดาดังกล่าวแล้วนี้ กลากยังอาจกลายเป็นผื่นเอ็กซีมากลมๆ โดยไม่มีผิวหนังปกติอยู่ตรงกลาง หรือมีสะเก็ดหนาติดอยู่ มักจะทำให้คันมาก ถ้าเป็นที่บริเวณขาหนีบ ขาอ่อน ลูกอัณฑะอวัยวะเพศ ฝีเย็บ และก้น และกลายเป็นเอ็กซีมาได้ง่าย ที่ผิวหนังบริเวณเหล่านี้ เมื่อหายแล้วมักเป็นซ้ำได้อีกบ่อยๆ เพราะมีเหงื่อมาก ทำให้ชื้นและอบ ถ้านุ่งกางเกงยืดแบบนักกีฬาด้วยแล้ว จะรัดหรือทำให้ผิวหนังถลอกเกิดการติดเชื้อได้ง่ายขึ้น
คนที่อ้วนๆ ก็เช่นเดียวกัน การเสียดสีของผิวหนัง เหงื่อ และความอับชื้น ย่อมเป็นปัจจัยสำคัญที่จะทำให้รักษาความสะอาดของผิวหนังได้ยาก
