วันขึ้นปีใหม่ - ถามตอบที่ Sanook! Guru

        คำว่า   “ วันหยุด ”   Holiday   มาจากคำภาษาอังกฤษในสมัยกลางที่มีความหมายว่า “ วันศักดิ์สิทธิ์ quot   Holy day   เนื่องจากแต่เติมมาการเฉลิมฉลองของมนุษย์เราล้วนเกี่ยวพันกับศาสนาทั้งสิ้น   และในบรรดา   “ วันศักดิ์สิทธิ์ quot   ทั้งมวล   วันขึ้นปีใหม่เก่าแก่และเป็นสากลมากที่สุด   น่าแปลกมากที่วันขึ้นปีใหม่มีมาตั้งแต่สมัยที่การนับปีตามปฏิทินยังไม่เกิดขึ้นด้วยซ้ำในสมัยโบราณ   คำว่า   “ ปี ”   คือช่วงเวลาระหว่างการหว่านเมล็ดพันธุ์ และการเก็บเกี่ยวผลผลิต         พิธีเฉลิมฉลองปีใหม่ครั้งแรกสุดตามที่บันทึกไว้ในประวัติศาสตร์   มีขึ้นเมื่อ ๒ ๐๐๐ ปีก่อนคริสตกาลในนครบาบิโลน   เมืองหลวงของอาณาจักรบาบิโลเนีย   ซากอาณาจักรโบราณนี้อยู่ในเขตประเทศอิรักในปัจจุบัน พิธีจะเริ่มขึ้นราวปลายเดือนมีนาคมเมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึง และดำเนินไปเป็นเวลา ๑๑ วัน     ติดต่อกัน เพื่อเป็นการเริ่มต้นวาระสำคัญนี้ พระผู้ทรงสมณศักดิ์สูงสุดจะตื่นนอนก่อนพระอาทิตย์ขึ้น ๒ ชั่วโมง   ชำระล้างร่างกายด้วยน้ำศักดิ์สิทธิ์จากแม่น้ำยูเฟรทิส   จากนั้นจะท่องบทสวดสรรเสริญ   มาร์ดัก เทพเจ้าแห่งการเพาะปลูกประจำท้องถิ่นนั้น   พร้อมทั้งสวดอ้อนวอนให้ผลผลิตในฤดูกาลเพาะปลูกใหม่ที่มาถึงอุดมสมบูรณ์   ตามพิธีจะนำสะโพกของแกะตัวผู้ซึ่งหัวถูกตัดทิ้งไปมาถูกับกำแพงวัด เพื่อดูดซับโรคติดต่อที่อาจจะแพร่เชื้อร้ายเข้ามาในบริเวณวัดอันศักดิ์สิทธิ์   พิธีกรรมนี้มีความหมายโดยนัยว่า ผลผลิตในปีใหม่จะคลาดแคล้วจากภยันตรายใด ๆ         ในช่วงแห่งการเฉลิมฉลอง ผู้คนจะพากันบริโภคอาหารเหล้าองุ่น   และสุรา   อย่างไม่อั้น   เพื่อเป็นการขอบคุณต่อมาร์ดักสำหรับพืชผลอันอุดมในปีที่ผ่านมา ในวันที่ ๖ ของงานฉลองจะมีการแสดงละครสวมหน้ากาก เพื่อเป็นบรรณาการแด่เทพธิดาแห่งความสมบูรณ์พูนผล   ติดตามด้วยขบวนพาเหรดอันยิ่งใหญ่   ซึ่งมีจุดเด่นอยู่ที่ดนตรี   การเต้นรำ และเครื่องแต่งกายขบวนจะตั้งต้นจากวัดไปสิ้นสุดที่   “ โรงปีใหม่ ” เป็นอาคารพิเศษที่สร้างขึ้นเพื่อวาระนี้โดยเฉพาะ ตั้งอยู่ชานกรุงบาบิโลน         เหตุที่วันปีใหม่เลื่อนจากต้นฤดูใบไม้ผลิไปอยู่ปลายฤดูหนาว   เป็นเรื่องแปลกยากที่จะเข้าใจได้ ทั้งนี้เพราะเดือนมกราคมเป็นช่วงเวลาที่ไม่เหมาะสมเลยต่อการเริ่มต้นฤดูกาลเพาะปลูก   ไม่ว่าจะพิจารณาโดยหลักทางดาราศาสตร์หรือทาง         การเกษตร   การเลื่อนวันขึ้นปีใหม่เกิดขึ้นในสมัยอาณาจักรโรมันตามปฏิทินโบราณ   ชาวโรมันถือเอาวันที่   ๒๕   มีนาคม   ซึ่งเป็นวันเริ่มต้นของฤดูใบไม้ผลิเป็นวันแรกของปี แต่บรรดาจักรพรรดิและขุนนางชั้นสูงมักจะเข้ามาเปลี่ยนแปลงแก้ไขระยะเวลาของเดือนและปี เพื่อ “ ต่ออายุราชการ ”   ของตนเอง   จนทำให้วันที่ตามปฏิทินไม่สอดคล้องกับมาตรฐานทางดาราศาสตร์ดังนั้นในปีที่   ๔๖   ก่อนคริสตกาล   จูเลียส   ซีซาร์   จึงประกาศให้ วันที่ ๑ มกราคม   เป็นวันขึ้นปีใหม่ และให้ใช้ปฏิทินใหม่ที่เรียกกันว่า   ปฏิทินจูเลียน   เป็นเกณฑ์         เมื่อพวกโรมันหันไปรับนับถือศาสนาคริสต์ในศตวรรษที่   ๔ จักรพรรดิโรมันยังคงถือปฏิบัติพิธีฉลองปีใหม่สืบมา   อย่างไรก็ตาม   นิกายคาทอลิกที่เพิ่งมีขึ้นได้ประณามการฉลองดังกล่าวว่าเป็นกิจกรรมที่น่าอับอายของพวกนอกรีต และประกาศห้ามคริสต์ศาสนิกชนเข้ามีส่วนร่วมเด็ดขาด ต่อมาในสมัยกลางเมื่อคริสตจักรมีอำนาจแข็งแกร่ง พิธีการเฉลิมฉลองปีใหม่ก็หายสาบสูญไปในนครรัฐและประเทศที่ยอมรับนับถือนิกายคาทอลิกและเมื่อการฉลองปีใหม่กลับมาอีกครั้งหนึ่ง   ก็จัดขึ้นในวันที่แตกต่างกันออกไปในแต่ละภูมิภาค ตัวอย่างเช่น ในระหว่างศตวรรษที่ ๑๑-๑๓ ชาวอังกฤษจะฉลองวันขึ้นปีใหม่ในวันที่๒๕ มีนาคน ชาวฝรั่งเศสในวันอีสเตอร์   ชาวอิตาเลียนในวันคริสต์มาสบ้าง วันที่ ๑๕ ธันวาคมบ้าง เฉพาะบนคาบสมุทรไอบีเรีย   เป็นที่ตั้งของประเทศสเปนและโปรตุเกส เท่านั้น ที่ถือเอาวันที่ ๑ มกราคม เป็นวันขึ้นปีใหม่         จนเมื่อ ๔๐๐ ปีที่ผ่านมานี้เอง ที่วันที่ ๑ มกราคม ได้รับการยอมรับอย่างกว้างขวางเป็นสากลว่าเป็นวันขึ้นปีใหม่ “ ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม สำนักพิมพ์สารคดี ”