รังสีวิทยา - อ่านสารานุกรมไทย

          รังสีวิทยา (radiology)  คือ วิชาที่ว่าด้วยการนำเอารังสีต่างๆ  ตลอดไปจนถึงพลังงานในรูปอื่นๆ เช่น คลื่นเสียง มาใช้ประโยชน์แก่มนุษย์ วิชานี้เริ่มขึ้นในโลกเมื่อมีการค้นพบรังสีเอกซ์ เมื่อวันที่ ๘ พฤศจิกายน พ.ศ.๒๔๓๘ โดยศาสตราจารย์วิลเฮลม์ คอนราด เรินต์เกน(Wilhelm  Konrad Roentgen, ค.ศ. ๑๘๔๕-๑๙๒๓ ชาวเยอรมัน) อาจารย์สอนวิชาฟิสิกส์แห่งมหาวิทยาลัยวูร์ซบูร์ก (Wurzburg) ประเทศเยอรมนี ในเวลาใกล้ๆกันแบ็กเกอแรล (Antoine Becquerel, ค.ศ. ๑๘๕๒-๑๙๐๘ชาวฝรั่งเศส) ค้นพบว่า แร่ยูเรเนียมมีกัมมันตภาพรังสีและมาดามกูรี (Madame Marie Curie, ค.ศ. ๑๘๖๗-๑๙๓๔  ชาวฝรั่งเศส) ค้นพบแร่กัมมันตรังสีเรเดียม
          รังสีที่เรินต์เกนค้นพบนี้  เขาเรียกว่า  รังสีเอกซ์หรือเอกซเรย์ (X-rays) หมายความว่าเป็นรังสีใหม่ที่ยังไม่มีใครรู้จัก ในภายหลังจึงมีผู้เรียกรังสีเอกซ์นี้ว่า รังสีเรินต์เกน เพื่อเป็นเกียรติแก่ผู้ค้นพบ รังสีเรินต์เกนมีคุณสมบัติทางกายภาพหลายอย่างที่ทำให้มีลักษณะทั้งเหมือนและทั้งแตกต่างจากรังสีอื่นๆ ซึ่งจะนำมากล่าวถึงโดยละเอียดในภายหลัง
          เรินต์เกนพบว่า รังสีเอกซ์นี้สามารถฉายทะลุวัตถุทึบแสง เช่น ร่างกายมนุษย์ได้ เขาจึงลองเอารังสีเอกซ์มาใช้ประโยชน์ทางการแพทย์ โดยฉายรังสีเอกซ์ผ่านมือคน เนื้อ เอ็น และกระดูกในมือคน ก็จะกั้นเอารังสีไว้
          บางส่วนปล่อยให้ผ่านไปบางส่วน ส่วนเนื้อและเอ็นกั้นรังสีได้น้อยก็มีรังสีผ่านออกมามาก กระดูกกั้นรังสีได้มาก ก็มีรังสีเหลือผ่านออกมาน้อย รังสีทั้งหมดที่ผ่านมือออกมาจึงมีความเข้มต่อพื้นที่ไม่เท่ากัน ทำให้เกิดเป็นรูปแบบ (pattern) ของความเข้มของรังสีในรูปมือขึ้น เมื่อเอารังสีที่มีรูปแบบแล้วนี้ไปกระทบวัสดุที่ไวต่อแสง เช่น ฟิล์มถ่ายรูปหรือกระดาษอัดรูป (photographic material)แล้วนำไปล้างด้วยน้ำยาล้างรูป ก็จะเกิดภาพของมือที่มีกระดูกซ้อนอยู่ในเนื้อด้วย  แพทย์จึงสามารถบอกได้ว่ากระดูกข้างในมือนั้นหักหรือไม่ โดยจำเป็นต้องผ่าเอาเนื้อที่หุ้มกระดูกออกมาดู