มีหลักฐานสนับสนุนอยู่หลายประการให้นักชีววิทยาเชื่อว่า สิ่งที่มีชีวิตเริ่มแรกที่เกิดขึ้นมาบนพื้นโลกนั้นเป็นชีวิตที่อาศัยอยู่ในทะเล เมื่อพิจารณาดูสิ่งแวดล้อมที่สำคัญๆของสิ่งมีชีวิตในยุคปัจจุบัน ซึ่งได้แก่น้ำทะเล น้ำจืด พื้นดิน และอากาศแล้ว จะเห็นได้ว่ามีแต่น้ำทะเลเท่านั้นที่คงอยู่คู่กับโลกมานานหลายร้อยล้านปี นับตั้งแต่มีชีวิตแรกเริ่มเกิดขึ้นบนพื้นโลก และมีส่วนประกอบที่สำคัญไม่ต่างไปจากเดิมเท่าไรนัก น้ำทะเลจึงมีผลกระทบกระเทือนต่อสิ่งมีชีวิต ที่อาศัยอยู่น้อยกว่าน้ำจืด พื้นดิน และอากาศมาก การที่ทะเลมีการเปลี่ยนแปลงน้อย อาจเป็นเพราะทะเลมีเนื้อที่กว้างใหญ่ไพศาลถึง ๓ ใน ๔ ของเนื้อที่ของโลกทั้งหมด ทำให้ทะเลคงอยู่กับโลกได้อย่างยั่งยืนจนถึงปัจจุบันนี้
เป็นที่ทราบกันแล้วว่า เซลล์ที่มีชีวิตทุกชนิดมีความสัมพันธ์อย่างใกล้ชิดกับสิ่งแวดล้อมที่อยู่รอบๆ เซลล์ การดำรงชีวิตของเซลล์ไม่ว่าจะเป็นการกินอาหาร หายใจ ขับถ่ายของเสีย ฯลฯ ต้องอาศัยสิ่งแวดล้อมอยู่ตลอดเวลา ด้วยเหตุนี้จึงเป็นไปได้ว่า ไซโตปลาสซึมของเซลล์ ซึ่งเกิดขึ้นครั้งแรกในโลกคงมีส่วนประกอบทางเคมีคล้ายคลึงกับส่วนประกอบของน้ำทะเลที่อยู่รอบๆ เซลล์มาก ต่อมาจึงค่อยๆ วิวัฒนาการไปจนมีส่วนประกอบต่างไปจากน้ำทะเลได้บ้าง นานเข้าๆ ก็วิวัฒนาการออกไปได้หลายแบบ อย่างไรก็ตามนักวิทยาศาสตร์พบว่าของเหลวในร่างกายของสัตว์ทะเลยุคปัจจุบันยังคงมีส่วนประกอบไม่ต่างไปจากส่วนประกอบของน้ำทะเลเท่าไรนัก ส่วนของเหลวในเซลล์สัตว์ที่อาศัยอยู่ในน้ำจืด บนบกและในอากาศ แม้จะมีส่วนประกอบต่างไปจากน้ำทะเลบ้าง แต่ก็ยังมีร่องรอยของส่วนประกอบของสารหลายอย่างคล้ายคลึงกับที่พบอยู่ในทะเล ตัวอย่างเช่น แมลงสาบและคนแม้จะมีส่วนประกอบของ Mg2+ ลดลงไปประมาณ ๙-๔๕ เท่าของส่วนประกอบของน้ำทะเลก็ตาม แต่ก็ยังคงมี K+ ในระดับใกล้เคียงกับในน้ำทะเลมากและมี Na,+,CI- และ Ca2+ ลดลงไปเพียง ๒-๕ เท่าเท่านั้น ยิ่งไปกว่านั้นส่วนประกอบของเกลือแร่ต่างๆ ในร่างกายของสัตว์เกือบทุกชนิด ยังคงมี Na+ และ CI- ซึ่งเป็นส่วนประกอบสำคัญที่สุดของน้ำทะเลอยู่ในระดับที่สูงกว่าเกลือแร่ชนิดอื่นๆ ที่เป็นเช่นนี้ก็เพราะสิ่งมีชีวิตจะมีชีวิตอยู่เป็นปกติได้ จะต้องมีกลไกที่จะควบคุมระดับความเข้มข้นของของเหลวภายในร่างกายให้คงที่อยู่เสมอ ถึงแม้ว่าในสภาพปัจจุบัน สิ่งแวดล้อมที่สิ่งที่มีชีวิตต่างๆ อาศัยอยู่จะแตกต่างกันอย่างมากมายก็ตาม (ดูตารางที่ ๑ ประกอบ)
