ประวัติซอฟท์เทนนิส
กีฬาซอฟท์เทนนิสเกิดขึ้นเป็นครั้งแรกเมื่อปี พ.ศ. 2413 ในประเทศญี่ปุ่น โดยดัดแปลงมาจากกีฬาเทนนิสซึ่งชาวยุโรปริเริ่มขึ้น ซอฟท์เทนนิสเป็นกีฬาที่ชาวญี่ปุ่นนิยมเล่นกันมาก และต่อมาได้แพร่หลายในหลายประเทศทั้งในประเทศเกาหลี ไต้หวัน อเมริกา บราซิล ฟิลิปปินส์ แซร์ สาธารณรัฐประชาธิปไตยประชาชนจีน เป็นต้น
การแข่งขันซอฟท์เทนนิสชิงแชมป์โลกเริ่มขึ้นเป็นครั้งแรกในปี พ.ศ. 2518 และได้จัดต่อเนื่องเป็นประจำทุกสองปี พ.ศ. 2529 มีการก่อจั้งสหพันธ์ซอฟท์เทนนิสแห่งเอเชียขึ้นในประเทศญี่ปุ่นเพื่อเผยแพร่กีฬาซอฟท์เทนนิสให้แพร่หลายยิ่งขึ้น
กีฬาซอฟท์เทนนิส คล้ายกับเทนนิส แต่จะใช้ลูกบอลยางเนื้อนุ่มและแร็กเกตที่เบากว่า ทำให้ผู้เล่นสามารถตีลูกได้อย่างสบายๆ มักนิยมเล่นคู่มากกว่าเล่นเดี่ยว การเล่นจะต้องอาศัยทั้งทักษะของผู้เล่น พละกำลังที่แข็งแรง สมาธิ และความร่วมมือของคู่เล่น
สำหรับการแข่งขันมักเป็นประเภทคู่ หรืออาจแข่งประเภททีมจึงจะประกอบด้วยคู่แข่งขันหลายคู่ก็ได้
ประวัติซอฟท์เทนนิสในประเทศไทย
ในปี พ.ศ. 2532 กีฬาซอฟท์เทนนิสเริ่มเข้ามาในประเทศไทย โดยทางสมาพันธ์ซอฟท์เทนนิสแห่งเอเชียซึ่งมีที่ตั้งสำนักงานที่ประเทศญี่ปุ่นนำกีฬานี้มาเผยแพร่ โดยผ่านทางคณะกรรมการกีฬาโอลิมปิกแห่งประเทศไทย และสำนักงานกีฬาทหารได้ร่วมกันจัดตั้งชมรมซอฟท์เทนนิส (ปัจจุบันเปลี่ยนเป็นสมาคมซอฟท์เทนนิส) เพื่อเป็นองค์กรในการเผยแพร่กีฬาซอฟท์เทนนิสภายในประเทศไทย โดยมี พ.อ.กุศล อิศรางกูล ณ อยุธยา เป็นประธานชมรม พร้อมกันนั้นได้ร่วมมือกับกรมพลศึกษา สาธิตแนะนำ แจกอุปกรณ์กีฬาซอฟท์เทนนิสแก่วิทยาลัยพละต่างๆ เพื่อเป็นการเผยแพร่กีฬาประเภทนี้ประธานซอฟท์เทนนิสญี่ปุ่น ได้มีหนังสือให้ บริษัทโตซิบา ดิสเพลย์ ประเทศไทย เป็นผู้อำนวยความสะดวกต่างๆ ในช่วงที่นักกีฬาและเจ้าหน้าที่ของประเทศญี่ปุ่น พำนักอยู่ในประเทศไทย
ทางด้านการพัฒนาฝีมือของนักกีฬาและผู้ที่สนใจในระยะแรกนั้น ทางชมรมซอฟท์เทนนิสได้จัดให้มีการแข่งขันชิงแชมป์แห่งประเทศไทย ซึ่งมีนักกีฬาที่มาจากการฝึกเทนนิสกว่า 30 คนมาร่วมการแข่งขัน และทางชมรมยังได้ส่งนักกีฬาไปร่วมแข่งขันชิงชนะเลิศที่ นาโกย่า ประเทศญี่ปุน ซึ่งนับเป็นการเดินทางไปแข่งขันต่างประเทศในนามทีมชาติไทย เป็นครั้งแรกสำหรับกีฬาซอฟท์เทนนิส เมื่อปี พ.ศ. 2532
ต่อมาเมื่อปี พ.ศ. 2533 ทางชมรมได้จัดให้มีการแข่งขันซอฟท์เทนนิสชิงแชมป์แห่งประเทศไทยครั้งที่ 2 ร่วมส่งนักกีฬาแข่งขันในกีฬาเอเชียนเกมส์ ครั้งที่ 11 ซึ่งกีฬาซอฟท์เทนนิสได้บรรจุเข้าในกีฬาเอเชียนเกมส์เป็นครั้งแรก
อุปกรณ์ซอฟท์เทนนิส
สนามแข่งขัน
สนามเป็นพื้นแข็ง ขนาด 10.97x23.77 เมตร กว้างยาวเท่ากับสนามเทนนิส ในประเภทเดี่ยว สนามจะถูกแบ่งออกเป็น 4 ส่วน มีเขตเสิร์ฟมีสี่เหลี่ยมผืนผ้าขนาดเล็กอยู่ภายในยาว 12.80 เมตร และกว้าง 8.23 เมตร มีตาข่ายคั่นกลางขึงตึง และเส้นแบ่งครึ่งด้านกว้างของสี่เหลี่ยมรูปใหญ่ พื้นของคอร์ตจะเป็นดินหรืออย่างอื่นก็ได้ ด้านข้างควรมีพื้นที่ว่าง ไม่ต่ำกว่า 6 เมตร และด้านหลังควรมีที่ว่างไม่ต่ำกว่า 8 เมตร
อุปกรณ์ มีดังนี้
1. แร็กเกต ขนาดเล็กกว่าของเทนนิสขึ้นเอ็น 18-22 ปอนด์ ทำด้วยไม้หรือโลหะยาว 69 ซม. ตรงที่ขึ้นเอ็นเป็นรูปไข่ กว้าง 22 ซม. และยาว 32 ซม. ส่วนที่เป็นด้ามจะยาว 37 ซม.
2. ลูกบอล ลูกบอลกลมสีขาว ทำด้วยยางเนื้อนุ่ม เส้นผ่าศูนย์กลาง 6.6 ซม. หนัก 30-31 กรัม ความดันของลม เมื่อปล่อยลูกบอลสูง 1.50 เมตร ลูกจะเด้งขึ้นสูง 65-80 เมตร
3. เนตหรือตาข่าย มีสีดำขึงตึงตลอดแนว ขอบบนของตาข่ายสูงจากพื้นสนาม 1.06 เมตรตาข่ายยาว 12.65 เมตร
กติกาซอฟท์เทนนิส
ผู้เล่น มีทั้งประเภทเดี่ยวและประเภทคู่ และมีทั้งชายและหญิง ใช้แร็กเกตเดียวตลอด
การแข่งขัน
เริ่มด้วยการเสี่ยงเหรียญมีด้าน A และด้าน B เมื่อกรรมการขานว่า "พร้อม" ผู้เล่นจะเข้าประจำที่เมื่อกรรมการขานว่า "เริ่มได้" จึงเริ่มแข่งขันเมื่อกรรมการขานว่า "เกมส์เซต" การแข่งขันก็สิ้นสุดลง
1. การแข่งขันประเภทคู่ใช้แข่งขันจำนวน 5 เกม
2. การแข่งขันประเภทเดี่ยวจะใช้สนามเพียงครึ่งเดียว ความยาวของเส้นแบ่งครึ่งถือเป็นเส้นข้างแข่งขันเพียง 4 เกม
การเสิร์ฟ
ต้องปฏิบัติตามแต้มได้เสียดังนี้
1. การเสิร์ฟเพื่อทำแต้มที่ 1 จะต้องเสิร์ฟทแยงคอร์ตทางขวาของผู้เสิร์ฟ ฝ่ายรับก็จะต้องโต้กลับทแยงตามเดิม กลับไปกลับมาจนกว่าจะมีการได้เสียแต้ม
2. การเสิร์ฟเพื่อทำแต้มที่ 2 ก็เสิร์ฟเฉียงทะแยงโดยเริ่มจากคอร์ตทางซ้ายของผู้เสิร์ฟคนแรกฝ่ายรับก็ตีโต้ไปมาตามที่เสิร์ฟตลอดจนกว่าจะมีการได้เสียแต้ม
3. การเสิร์ฟเพื่อทำแต้มที่ 3 จะเสิร์ฟเฉียงคอร์ตเหมือนกับแต้มที่ 1 แต่ฝ่ายรับจะตีโต้ไปที่คอร์ตตรงหน้าเขาเอง (ตีโต้กลับไปที่คอร์ตตรงหน้านของฝ่ายรับ จนกว่าจะมีการได้เสียแต้ม)
4. การเสิร์ฟเพื่อทำแต้มที่ 4 ผู้เสิร์ฟเหมือนแต้มที่ 2 การโต้ตอบก็จะตีกลับไปมาที่คอร์ตด้านขวาของผู้เสิร์ฟ (คอร์ตที่อยู่ตรงหน้าของผู้รับ) จะต้องตีโต้กันไปมา จนกว่าจะมีการได้เสียแต้ม
การนับคะแนน 1-2-3 เกมส์ มีเกณฑ์การตัดสิน ดังนี้
1. ผู้ทำคะแนนได้ 4 แต้มก่อน ถือเป็นผู้ชนะ 1 เกมส์ ถ้าได้คะแนน 3-3 เท่ากัน ก็ให้นับเป็น "ดิวซ์"
2. เมื่อมีการดิวซ์ ผู้ที่ได้แต้มแรกถือว่าได้เปรียบและเมื่อได้แต้มอีกครั้งก็จะเกม ถ้าคู่ต่อได้แต้มที่ 2 ก็ถือว่าต้องดิวซ์ใหม่
3. ถ้าแต้มเสมอกันที่ 4-4 ก็ให้เล่นไทเบรคใครได้ 7 แต้มก่อนก็ถือว่าเป็นผู้ชนะ
4. ในการแข่งขัน 1 แมตช์ จะเล่นเต็มที่เพียง 7 เกม หรือ 9 เกม
5. ในกรณีที่เล่น 7 เกมใครได้ 4 เกมก่อนถือว่าเป็นผู้ชนะ สำหรับการแข่งขันระบบ 9 เกมใครได้ 5 เกม ก่อนถือว่าเป็นผู้ชนะ
6. เมื่อการเล่นแต่ละเกมเสร็จสิ้นแล้วจะต้องเปลี่ยนฝ่ายเสิร์ฟ-ฝ่ายรับ และเมื่อเกมส์เป็นเลขคี่ก็จะเปลี่ยนข้างกัน
7. ในประเภทคู่ ผู้เสิร์ฟ 2 แต้มในแต่ละแต้มจะเสิร์ฟได้ไม่เกิน 2 ครั้งและผู้เสิร์ฟคนที่ 2 จะเสิร์ฟต่อไปอีก 2 แต้ม
8. ในขณะที่เสิร์ฟประเภทคู่ พาร์ตเนอร์ของผู้เสิร์ฟจะต้องยืนอยู่เส้นหลัง
9. เมื่อเริ่มแข่งขัน คู่ที่เกมเท่ากัน คือ 4-4 ในเกมท้าย คือ เกมที่ 9 จะผลัดกันเสิร์ฟคนละ 2 แต้ม โดยคนที่รับลูกเสิร์ฟในแต้มแรกจะเป็นผู้เสิร์ฟในแต้มที่ 3 และแต้มที่ 4 เมื่อผู้เสิร์ฟแรกเสิร์ฟได้ 2 แต้มก็จะเปลี่ยนข้างกัน การเปลี่ยนข้างครั้งต่อไปจะทำทุกๆ 4 แต้ม
หมายเหตุ : จำนวนเกมที่ใช้แข่งขัน ถ้าแข่งขันไม่เกิน 7 เกม ใน 1 เซต ฝ่ายใดทำคะแนนได้ 4 เกมก่อนถือว่าเป็นผู้ชนะ ในกรณีที่ทั้ง 2 ฝ่ายได้คะแนนเท่ากัน คนละ 3 เกม เกมสุดท้ายให้เล่นเพียง 7 แต้ม โดยผลัดเปลี่ยนกันเสิร์ฟคนละ 2 แต้ม
