30 พฤษภาคม พ.ศ.2484 : รัชกาลที่ 7 เสด็จสวรรคตด้วยโรคพระหทัยวาย
30 พฤษภาคม พ.ศ. 2484 พระบาทสมเด็จพระปกเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 7 เสด็จสวรรคตด้วยโรคพระหทัยวาย ณ ประเทศอังกฤษ ทรงพระราชสมภพเมื่อวันที่ 8 พฤศจิกายน 2436 เป็นพระราชโอรสองค์ที่ 76 ใน พระบาทสมเด็จพระจุลจอมเกล้าเจ้าอยู่หัว รัชกาลที่ 5 และ สมเด็จพระศรีพัชรินทราบรมราชินีนาถ พระนามเดิมคือ สมเด็จเจ้าฟ้าชายประชาธิปกศักดิ์เดชน์ฯ ทรงสำเร็จการศึกษาวิชาการทหารปืนใหญ่ม้า จากโรงเรียนนายร้อยเมืองลูวิช ประเทศอังกฤษ จากนั้นได้เสด็จนิวัติประเทศไทยในปี 2457 ทรงเข้ารับราชการทหารบกมาตั้งแต่ต้น ทรงอุปสมบทเมื่อปี 2460 ณ วัดพระศรีรัตนศาสดาราม ปีต่อมาได้อภิเษกสมรสกับ หม่อมเจ้าหญิงรำไพพรรณี เมื่อพระบาทสมเด็จพระมงกุฎเกล้าเจ้าอยู่หัวสวรรคตในวันที่ 26 พฤศจิกายน 2468 พระองค์ก็ได้เสด็จเถลิงถวัลยราชสมบัติสืบต่อ ทรงมีพระราชกรณียกิจที่สำคัญได้แก่ ทรงฟื้นฟูศิลปวัฒนธรรมชั้นสูงของชาติ โดยทรงก่อตั้งกรมมหรสพ และทรงอุปถัมภ์ศิลปินโขนผู้มีฝีมือ ทรงส่งเสริมการศึกษาของชาติ โดยโปรดเกล้าฯ ให้สร้างหอพระสมุดสำหรับพระนคร ทรงตั้ง ราชบัณฑิตยสภา ด้านเศรษฐกิจ ทรงแก้ปัญหาเศรษฐกิจหลังสงครามโลกครั้งที่ 1 ทรงตัดรายจ่ายที่ไม่จำเป็นของราชการ ทรงยุบหน่วยราชการและลดจำนวนข้าราชการบางหน่วยที่พอจะยุบได้ ทรงเสียสละตัดทอนรายจ่ายส่วนพระองค์ โดยมิได้ขึ้นภาษีให้ราษฎรเดือดร้อน เพื่อแก้ไขการงบประมาณของประเทศให้สมดุลย์ ในระหว่างที่เสด็จไปประทับที่สวนไกลกังวล อ. หัวหิน จ. ประจวบคีรีขันธ์ ในตอนเช้ามืดของวันที่ 24 มิถุนายน 2475 คณะราษฎร์ ได้เข้ายึดอำนาจการปกครองและจับตัวพระบรมวงศ์และข้าราชการชั้นสูงไว้เป็นตัวประกัน จากนั้นได้มีหนังสือไปกราบบังคมทูลเชิญเสด็จกลับพระนคร เป็นพระมหากษัตริย์ภายใต้รัฐธรรมนูญ พระองค์ได้เสด็จกลับพระนครและพระราชทาน รัฐธรรมนูญแห่งราชอาณาจักรสยาม เมื่อวันที่ 10 ธันวาคม 2475 ได้ทรงสละราชสมบัติเมื่อวันที่ 2 มีนาคม 2478 ระหว่างที่ทรงประทับอยู่ที่ประเทศอังกฤษ รวมเวลาครองราชย์ 9 ปี และเสด็จสวรรคตด้วยโรคพระหทัยพิการ รวมพระชนมายุ 48 พรรษา ในปี 2491 รัฐบาลได้อัญเชิญพระบรมอัฐิของพระองค์กลับประเทศไทย
