การปฐมพยาบาล - อ่านสารานุกรมไทย

           การปฐมพยาบาล (first aid) หมายถึงการช่วยเหลือเบื้องต้นให้แก่ผู้ได้รับบาดเจ็บ หมดสติ เจ็บป่วยรุนแรงอย่างกะทันหัน ณ ที่เกิดเหตุ โดยใช้อุปกรณ์เท่าที่หาได้ในขณะนั้น ก่อนที่แพทย์จะมาถึง หรือก่อนนำส่งโรงพยาบาล

ภาวะฉุกเฉินที่ต้องการการปฐมพยาบาล แบ่งออกได้  ๒ ประเภท คือ
           ๑. ภาวะที่คุกคามชีวิต ถ้าปฐมพยาบาลถูกต้องก็จะช่วยชีวิตได้ ถ้าทำผิดผู้ป่วยจะตาย ได้แก่ ภาวะฉุกเฉิน ๔  ประการคือ
                      ก. เลือดออกหรือตกเลือด
                      ข. ช็อก และเป็นลมหมดสติ
                      ค. หยุดหายใจ และหัวใจหยุดเต้น
                      ง. การได้รับสารพิษ

           ๒. ภาวะที่ไม่รุนแรงถึงชีวิต แต่ผู้ทำการปฐมพยาบาลสามารถผ่อนคลายความเจ็บปวดของผู้ป่วย และป้องกันมิให้การบาดเจ็บเพิ่มขึ้น เช่น บาดแผลและกระดูกหัก เป็นต้น