จำนอง - ขายฝาก - ถามตอบที่ Sanook! Guru

        “ จำนอง ”   คือ   สัญญาซึ่งบุคคลหนึ่ง   เรียกว่า   ผู้จำนองเอาทรัพย์สินตราไว้แก่บุคคลอีกคนหนึ่งเรียกว่าผู้รับจำนองเพื่อเป็นประกันการชำระหนี้   โดยไม่ส่งมอบทรัพย์สินนั้นให้แก่ผู้รับจำนอง ส่วน “ ขายฝาก ”   คือสัญญาซื้อขายซึ่งกรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินตกไปยังผู้ซื้อ โดยมีข้อตกลงกันว่าผู้ขายอาจไถ่ทรัพย์นั้นคืนได้ภายในเวลาที่กำหนด   ฉะนั้น   ข้อแตกต่างที่สำคัญของสัญญาจำนองกับสัญญาขายฝากที่ควรทราบจึง   มีดังนี้ 1 “ จำนอง ”   กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่จำนองไม่โอนไปยังผู้รับจำนอง จึงไม่ต้องมีการส่งมอบทรัพย์ที่จำนองให้ผู้รับจำนอง   แต่   “ ขายฝาก ”   กรรมสิทธิ์ในทรัพย์สินที่ขายฝากโอนไปยังผู้รับซื้อฝาก   จึงต้องมีการส่งมอบทรัพย์สินให้แก่ผู้รับซื้อฝาก 2 จำนองไม่ต้องกำหนดระยะเวลาไถ่ถอน     หากไม่ชำระหนี้     ผู้รับจำนองจะยึดทรัพย์สินที่ จำนองมาเป็นของตนไม่ได้ในทันทีจะต้องฟ้องบังคับจำนอง     แต่ขายฝากมีกำหนดเวลาไถ่     ถ้าไม่ไถ่ภายใน กำหนดเวลาที่ตกลงกันไว้ในสัญญา ผู้ขายฝากหมดสิทธิ์ที่จะไถ่ทรัพย์นั้นคืนมาเป็นของตน หากตกลงจะคืนที่ดินกันภายหลังครบกำหนดแล้ว   ก็ต้องเป็นเรื่องซื้อขายที่ดินไม่ใช่ไถ่ถอนจากการขายฝากอีก 3 การจดทะเบียนจำนองเสียค่าธรรมเนียมร้อยละ   1   จากวงเงินจำนอง   อย่างสูงไม่เกิน   200 000 บาท   ถ้าเป็นการจำนองสำหรับการให้สินเชื่อเพื่อการเกษตรของสถาบันการเงินที่ รัฐมนตรีกำหนด เสียค่าธรรมเนียมร้อยละ   0 5   ของวงเงินจำนอง   อย่างสูงไม่เกิน   100 000   บาท   และไม่เสียภาษีอากร   แต่สำหรับการจดทะเบียนขายฝากเสียค่าธรรมเนียมร้อยละ   2   จากราคาประเมินทุนทรัพย์   และเสียภาษีอากรตามประมวลรัษฎากรด้วย ข้อมูลจาก สำนักมาตรฐานการทะเบียนที่ดิน