ยาฆ่าแมลงจำพวกนี้ทำมาจากดอกไม้พวกดอกเบญจมาศเมื่อสกัดออกมาจากส่วนที่เป็นดอก จะได้สารที่เรียกว่า พัยรีธริน (Pyrethrins) อาจจะสกัดด้วยแอลกอฮอล์ หรือน้ำมันก๊าด ประกอบด้วยสารเคมี หลายชนิด และต่อมาสามารถสังเคราะห์ขึ้นได้ มีโครงสร้างเลียนแบบพัยรีธริน (Pyrethrins) เรียกว่า พัยรีธรอยด์ (Pyrethroids) มีคุณสมบัติฆ่าแมลง เช่นเดียวกัน แต่ประสิทธิภาพสูงกว่า มีหลายชนิด ได้แก่ ออลเลตธริน (Allethrin) โพรธริน (Prothrin) โพรพาทธริน (Proparthrin) และไซฟลูธริน (Cyfluthrin) เป็นต้น มีพิษต่อแมลงสูงแต่ความเป็นพิษต่อสัตว์เลือดอุ่นต่ำ
ทั้งพัยรีธริน และพัยรีธรอยด์ รวมเรียกว่า พัยรีธรัม มีทั้งชนิดเป็นผงและเป็นน้ำ ชนิดเป็นน้ำละลายอยู่ในตัวทำละลาย เช่น น้ำมันก๊าด ออก ฤทธิ์ได้รวดเร็วได้ผลทันใจ โดยมีปฏิกิริยาอย่างรวดเร็ว และรุนแรงที่เซลล์ประสาท ทำให้แมลงตายได้ง่าย อันตรายจากยาฆ่าแมลงพวกนี้มีน้อยนอกจากกินเข้าไปก็จะมีอาการทางประสาท ตื่นเต้นกระสับกระส่าย ถ้าอาการรุนแรงอาจชัก หมดสติ ไม่มียาแก้พิษโดยเฉพาะ ต้องรักษาตามอาการ
ยาฆ่าแมลงดังได้กล่าวมาแล้วทั้งหมด เมื่อนำออกมาจำหน่ายบางบริษัทอาจจะนำมาผสมกัน ๒ ชนิด หรือ ๓ ชนิด รวมกันก็ได้ เช่น ยาฆ่าแมลง ไบกอนเขียว นำเอาพวกออร์กะโนฟอสเฟตผสมกับพวกคาร์บาเมต และผสมกับพวกพัยรีธรัม(dichlorvos + propoxur + cyfluthrin) เพื่อทำให้ มีประสิทธิภาพดีขึ้น และพิษน้อยลง
วิธีการที่จะนำยาฆ่าแมลงไปใช้ส่วนใหญ่ใช้วิธีพ่น เช่น ในการปราบยุง ซึ่งนำไข้มาลาเรียใช้ ดีดีที พ่นแบบตกค้าง ดังที่ได้กล่าวมาแล้วแต่สำหรับยุงที่นำไข้เลือดออก จะพ่นแบบนั้นไม่ได้เพราะยุงลายมีนิสัยแตกต่างกันออกไปจากยุงก้นปล่อง เกาะไม่เป็นที่เป็นทางแน่นอน จึงต้องพ่นสารเคมีให้สัมผัสกับยุงโดยตรง เลือกสารเคมีที่ปลอดภัยและพ่นให้ลอยฟุ้งอยู่ในบรรยากาศเมื่อยุงบินมาสัมผัสถูกสารเคมีนั้นๆ ก็ตายไป วิธีการนี้เรียก พ่นไปในอากาศ (Space Spray) จะปฏิบัติงานในช่วงเวลาหากินของยุงที่เป็นพาหะ
