เค้กแต่งงาน - ถามตอบที่ Sanook! Guru

        ในสมัยโบราณ เจ้าสาวจะไม่มีโอกาสได้ลิ้มรสขนมเค้กแต่งงานเลย   เนื่องจากเค้กแต่งงานในยุคเริ่มแรกนั้น   ทำขึ้นเพื่อ   “ ปา ” ใส่เจ้าสาว เค้กแต่งงานมีพัฒนาการในฐานะที่เป็นหนึ่งในบรรดาสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์ที่จะขาดเสียมิได้ในพิธีแต่งงาน ในยุคที่ผ่าน ๆ มา ผู้คนจะคาดหวังว่า บุตรสืบสกุลจะติดตามมาทันทีภายหลังการแต่งงาน   ซึ่งเป็นสิ่งที่แน่นอนพอ   ๆ   กับมีกลางวันแล้วต้องมีกลางคืน         ข้าวสาลีซึ่งถือกันมานานแล้วว่า เป็นสัญลักษณ์แห่งความอุดมสมบูรณ์และความเจริญรุ่งเรือง เป็นเมล็ดธัญพืชที่ใช้โปรยใส่เจ้าสาวตามพิธีการ หญิงสาวที่ยังไม่มีคู่ครองจะแย่งกันเก็บเมล็ดข้าวสาลีเพื่อเป็นเครื่องประกันว่า พวกเธอก็จะได้แต่งงานในไม่ช้า การแย่งเมล็ดข้าวสาลีนี้มีคตินิยมเช่นเดียวกับการแย่งช่อดอกไม้ของเจ้าสาวในยุคปัจจุบัน         ช่างทำขนมชาวโรมันซึ่งมีฝีมือการอบขนมเป็นที่ยกย่องเลื่องลือยิ่งกว่าฝีมือการก่อสร้างของช่างก่อตึกร่วมชาติ   เป็นผู้เปลี่ยนแปลงประเพณีปฏิบัติดังกล่าว โดยเมื่อราว   ๑๐๐   ปีก่อนคริสต์ศักราช   พวกช่างทำขนมได้ริเริ่มอบขนมเค้กชิ้นเล็ก   ๆ   มีรสหวาน ทำจากข้าวสาลีเพื่อใช้รับประทานในงานแต่งงานแทนที่จะใช้   “ ปา ”   อย่างไรก็ดี   แขกที่มาร่วมงานไม่ค่อยชอบใจนักที่อดสนุกกับการโปรยเมล็ดข้าวสาลีใส่เจ้าสาว จึงมักจะโยนเค้กชิ้นเล็ก ๆ นี้แทน         กวีและปราชญ์ชาวโรมันชื่อ   ลูครีเชียส   บันทึกไว้ว่าพัฒนาการของการโยนขนมเค้กใส่เจ้าสาวลดความ “ รุนแรง ”   ลงโดยเปลี่ยนเป็นการละเลงขนมลงบนศีรษะของเจ้าสาว   และเพื่อสืบทอดความหมายในเชิงสัญลักษณ์ของความอุดมสมบูรณ์คู่บ่าวสาวต้องรับประทานส่วนของขนมที่ถูกละเลงแล้วร่วมกันด้วย ประเพณีปฏิบัตินี้แพร่หลายไปทั่วยุโรปตะวันตก   ในประเทศอังกฤษ   เมื่อคู่บ่าวสาวรับประทานขนมแล้ว   ต้องจิบเหล้าชนิดพิเศษซึ่งเรียกกันว่า “ เหล้าเจ้าสาว ” ตามด้วย         พิธีโยนเค้กแต่งงานเพื่อเป็นเครื่องหมายให้คู่บ่าวสาว   “ มีลูกเต็มบ้านมีหลานเต็มเมือง ” นั้นเปลี่ยนแปลงไปอีกในสมัยกลางตอนต้นเมื่อเกิดภาวะข้าวยากหมากแพง   เมล็ดข้าวสาลีดิบถูกนำกลับมาใช้โปรยใส่เจ้าสาวอีกครั้งหนึ่ง ขนมเค้กซึ่งเคยอบอย่างพิธีพิถันก็เปลี่ยนเป็นเพียงขนมปังกรอบ หรือขนมปังก้อนเล็ก ๆ ชนิดนุ่มรสหวานที่เรียกว่า   “ สคอน ”   scone   เพื่อรับประทานร่วมกันในงานแต่งงาน   แขกที่มาร่วมงานก็จะอบขนมกันมาเอง   ส่วนที่เหลือจะนำไปแจกจ่ายให้คนยากจนประเพณีปฏิบัติที่ประหยัดเรียบง่ายนี้เอง เมื่อเวลาผ่านไป   ด้วยความช่างประดิษฐ์ประกอบกับการดูแคลนทุกสิ่งที่เป็นอังกฤษของชาวฝรั่งเศส   กลับเป็นที่มาของเค้กแต่งงานเป็นชั้น ๆ ซึ่งหรูฟู่ที่สุด         ตำนานเล่าว่า   ทั่วทุกแห่งในเกาะอังกฤษจะถือเป็นธรรมเนียมที่จะนำขนมปังกรอบ   และสคอน ซึ่งแขกนำมาช่วยงานวางซ้อน ๆ   กันเป็นกองใหญ่มหึมา ยิ่งกองสูงเท่าใดยิ่งดี เพราะถือกันว่าความสูงของกองขนมชี้ถึงความเจริญรุ่งเรืองของคู่สมรสในอนาคต   และเป็นธรรมเนียมอีกว่า เจ้าบ่าวเจ้าสาวต้องแลกจุมพิตกันบนกองขนม ในช่วง ค ศ ๑๖๖๐-๑๖๖๙   ระหว่างสมัยของพระเจ้าชาร์ลส์ที่ ๒ พ่อครัวชาวฝรั่งเศสคนหนึ่ง   น่าเสียดายที่ชื่อของเขาตกหล่นไปจากหน้าประวัติศาสตร์ ได้ไปเที่ยวกรุงลอนดอนและเห็นพิธีการ   “ กองเค้ก ”   พ่อครัวคนนี้รู้สึกใจหายใจคว่ำกับลักษณะที่คนอังกฤษเรียงขนมเค้กซ้อน ๆ   กันและบ่อยครั้งที่กองขนมพังครืนลงมา   เขาจึงได้ความคิดที่จะทำขนมเค้กก้อนใหญ่เป็นชั้น ๆ   เคลือบด้วยน้ำตาลไอซิง   ซึ่งให้ความรู้สึกตื่นตาตื่นใจเหมาะกับพิธีแต่งงาน   มากกว่ากองภูเขา         ขนมปังกรอบที่แสนจะธรรมดา   หนังสือพิมพ์อังกฤษในสมัยนั้นพากันประสานเสียงวิพากษ์วิจารณ์ตำหนิความฟุ่มเฟือยสุรุ่ยสุร่ายของชาวฝรั่งเศส   แต่ปรากฏว่าก่อนจะสิ้นสุดศตวรรษที่   ๑๗   ช่างทำขนมชาวอังกฤษก็พร้อมใจกันทำขนมเค้กแต่งงานก้อนมหึมาเป็นชั้น ๆ บริการให้แก่บรรดาลูกค้าของพวกเขาเท่านั้น “ ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม สำนักพิมพ์สารคดี ”