ผ้าสามผืนของภิกษุ - ถามตอบที่ Sanook! Guru

ครื่องนุ่งห่มของพระที่จำเป็นต้องมีและขาดไม่ได้ตามที่พระวินัยกำหนด คือ ไตรจีวร หรือผ้าสามผืน ได้แก่ สบง เรียกตามคำพระว่า อันตรวาสก จีวร เรียกตามคำพระว่า อุตราสงค์ และสังฆาฏิ   ซึ่งเหมือนผ้าจีวรแต่มีสองชั้น สมัยก่อนใช้ห่มซ้อนกันหนาว และใช้ห่มซ้อนกับผ้าจีวรเวลาเข้าไปในบ้าน ปัจจุบันพระสงฆ์ในเมืองไทยใช้พาดบ่าเวลาเข้าประชุมสงฆ์ประกอบพิธีกรรมต่าง ๆ ตามพระวินัย เช่น บวชนาค รับกฐิน ฟังปาติโมกข์ ฟังเทศน์ในวันพระ นอกจากนี้ยังมีผ้าที่พระจะต้องใช้เป็นประจำ แต่พระวินัยมิได้บัญญัติบังคับไว้   คือ   ผ้าอาบน้ำฝน   ไว้ผลัดเวลาสรงน้ำ คล้าย ๆ   กับที่ชาวบ้านใช้ผ้าขาวม้า ผ้าอังสะ ใช้พาดทางบ่าซ้ายไปทางขวาคล้ายผ้าสไบของหญิง ผ้าประคดเอว สำหรับรัดเอว ใช้ต่างเข็มขัด ภิกษุที่ออกนอกบริเวณที่พัก หากไม่ใช้ผ้าประคดเอวจะเป็นอาบัติทุกกฎ เดิมทีเครื่องนุ่งห่มของภิกษุมีเพียงสองผืน คือ ผ้านุ่งกับผ้าห่ม ต่อมาปีหนึ่งอากาศหนาวจัด พระพุทธเจ้ากับพระอานนท์พร้อมด้วยภิกษุขึ้นไปบนเขา เพื่อลองดูว่าพระจะอยู่ได้หรือไม่หากใช้เพียงผ้านุ่งผ้าห่ม ก็ปรากฏว่าผ้าเพียงสองผืนไม่พอกันหนาวได้พระพุทธองค์จึงนำผ้ามาซ้อนผ้าห่มอีกสองชั้น ก็พอกันหนาวได้จึงทรงอนุญาตให้พระมีผ้าเพิ่มอีกผืนหนึ่ง คือ ผ้าสังฆาฏิสองชั้น “ ข้อมูลสนับสนุนจากหนังสือ ๑๐๘ ซองคำถาม สำนักพิมพ์สารคดี ”