หมายถึง การเก็บรวบรวมของเสียที่เป็นอันตราย ณ จุดกำเนิดในระหว่างเวลาที่รอการเก็บขนไปกำจัดหรือทำลาย การเก็บกักของเสียที่เป็นอันตรายนิยมเก็บไว้ในถัง ซึ่งมีทั้งที่ทำด้วยโลหะ พลาสติกไฟเบอร์กลาสส์ และแก้ว แต่ถ้ามีปริมาณมาก ๆอาจเก็บไว้ในบ่อก็ได้ แต่ต้องทำคันดินล้อมรอบและต้องบุพื้นบ่อและผนังโดยรอบบ่อด้วยวัสดุกันซึม และมีท่อสำหรับรวบรวมน้ำเสียที่อาจเกิดการรั่วไหลออกไปบำบัดด้วย
หลักการสำคัญในการเก็บกักของเสียที่เป็นอันตราย ได้แก่
-ไม่นำของเสียที่เป็นอันตรายและของเสียที่ไม่เป็นอันตราย มาเก็บกักไว้ในภาชนะเดียวกัน
-ไม่นำของเสียที่เป็นอันตรายที่อาจทำปฏิกิริยาเคมีรุนแรงต่อกัน มาเก็บกักไว้ในภาชนะเดียวกัน เพราะอาจทำให้เกิดระเบิด ไฟไหม้หรือทำให้เกิดควันพิษขึ้นได้ เช่น ของเสียที่เป็นกรด ไม่ควรเก็บไว้ภาชนะเดียวกันกับของเสียที่เป็นด่างหรือของเสียที่เป็นสารติดไฟ เช่นโพแทสเซียม คลอรีน แอลกอฮอล์ เป็นต้น
-เลือกชนิดของวัสดุที่ใช้ทำภาชนะเก็บกัก โดยคำนึงถึงลักษณะคุณสมบัติของของเสียที่จะบรรจุด้วย เช่น ของเสียที่เป็นกรดหรือด่างไม่ควรเก็บในถังที่ทำด้วยโลหะ เพราะจะเกิดการกัดกร่อนของถัง ควรเก็บไว้ในถังที่ทำด้วยไฟเบอร์กลาสส์ แก้ว หรือพลาสติกชนิดที่ทนการกัดกร่อนได้แทน แต่ถ้าเป็นของเสียที่ไม่มีฤทธิ์กัดกร่อนอาจเก็บในถังโลหะได้ สำหรับของเสียที่เป็นสารกัมมันตรังสีควรเก็บในถังที่ทำด้วยตะกั่ว และหุ้มด้วยคอนกรีตอีกชั้นหนึ่งเพื่อป้องกันการรั่วไหลของรังสี
-ทำลายฤทธิ์หรือลดพิษของเสียที่มีความเป็นพิษลงก่อน
-จัดสถานที่ที่เก็บกักของเสียที่เป็นอันตรายให้อยู่ในสภาพที่ปลอดภัยและเหมาะสมเช่น มีการระบายอากาศที่ดี ไม่อบอ้าว อยู่ห่างจากบ้านพักอาศัย หรือที่เก็บเชื้อเพลิง เป็นต้น
